Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Ασκηση τρυφερότητα


Αναρτηθηκε απο Φανή Π. στις 10:16 μ.μ.
Ετικετες

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2009 στις 9:33 μ.μ.

    τα έργα θαυμάσια Φανή
    τίθεται μόνον ένα ζήτημα περί την πλεύση της τρυφερότητας (σου), στις ακτές της μελαγχολίας.
    Αλλά βέβαια, το συγκεκριμένο αφορά μόνον τις εσώτερη πραγματικότητά σου και καθόλου δεν υποβαθμίζει την αξία του έργου

    ο δάσκαλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2009 στις 8:14 μ.μ.

    κι ηρτε σ εμε ολόισα σαν οι άνεμοι
    στο μοναχό το δέντρο που βιγλίζει
    τα σύμπαντα που ξάφνου βοή να γέμει
    προφητική τον ουρανό αρχίζει
    κι ήρτε και μ ηύρε κι οταν πλημμυρίζει
    ποτάμι στην οχτιά του το πλατάνι
    το δυνατό και γύρα του αφρισμένο
    μετράει τη δύναμή του και το κάνει
    να σαλεύει απ τη ρίζα ευττυχισμένο
    στην κορυφή του πόθου ωσά βράχοs
    κι ήρτε για πάντα κι ήρτε σαν μπόρα

    Βούλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)