Άσκηση

Στην πρώτη ανάγνωση της φωτογραφίας δυο πράγματα με εντυπωσίασαν αρνητικά.Το δήθεν αθώο βλέμμα της γυναίκας και αυτός ο "υπέροχος" και εμφανέστατος χρωματικός κώδικας,ο οποίος πήγαινε σετάκι.Ακόμη και το μακιγιάζ της σάρκας ταιριαστό!

Έπειτα μου ήρθε στο μυαλό η αυθόρμητη αντίδραση της Ιωάννας."Μπορντέλο" είπε και με κάλυψε απόλυτα' σαν αίσθηση και όχι σαν αναπαράσταση.

Η "γκόμενα"....αρσενική ή θηλυκή..... στο τέλειο και ταυτόχρονα ευπροσάρμοστο περιτύλιγμά της.

Συνδέοντας τη φωτογραφία με το video με πρωταγωνίστρια την Άννα Γούλα, με έναν αυθαίρετο τρόπο- πχ απόπειρες νεαρών γυναικών να παράξουν τέχνη- σκέφτομαι:μήπως ο δημιουργός "πρέπει"-θέλει-νοιώθει πως είναι από κάποια πλευρά; μήπως η ανάγκη του να μεταφέρει το ιδεολόγημα σε μεγαλύτερο κοινό τελικά τον περιορίζει;

Την ίδια πραγματικότητα μεταφέρουν...μόνο που θα περίμενα από το video να σατιρίζει την πραγματικότητα της φωτογραφίας.Πρωταγωνιστές! Καλλιτέχνες και κοινό σ ένα παιχνίδι που θεωρούν ότι μπορούν να μας εμπλέκουν...

Συμπερασματικά λοιπόν, το κοντράστ και ο χρωματικός κώδικας είναι παγωμένα αγγίζοντας τα όρια της εκδραμάτισης.Εξελίσσεται δράση,γιατί ενώ αναμένει κανείς ότι η γυναίκα θ ανέβει τη σκάλα,σταματάει και κοιτάζει το φακό προσδιορίζοντας το απόλυτο τώρα,εισάγοντας την έννοια του χρόνου. Άρα:

1.Δεν υφίσταται εσωτερικός λόγος

2.Κατά το σκεπτικό του αστυνομικού,που εκτός απ όλα τ άλλα είναι και μπουζούκι,εδώ πρόκειται για κόμικ.