Και ιδού ίππος πυρρός

Γκανάς Μιχάλης

Κεφαλή αλόγου σκύβει να πιει νερό. Ίσα που πρόλαβε να δει εκτός απ’ τη μορφή του μιαν αλογόμυγα επάνω στα καπούλια, πριν σπάσει ο καθρέ- φτης της πηγής. Ρουθούνια ανοιγμένα γεμάτες γουλιές ήρεμη ανάσα  και μόνο τα μάτια του τρομαγμένα, με το τρέμισμα μιας σκιάς στον αέρα. Ξανά. Αναπεπταμένο πεδίο. Γύρω βουνά. Ένα άλογο πίνει νερό. Η καμπύλη του αυχένα του τόξο καλά τανυσμένο.  Αεράκι στη χαίτη, όταν μαύρο πουλί περνάει ψηλά. Η σκιά του βιτσιά στα καπούλια. Ξανά. Χαμηλή πτήση με ελικόπτερο πάνω από τη Δρακολί- μνη της Τύμφης. Καταπράσινο οροπέδιο ανάμεσα σε  χιονισμένα βουνά. Στη όχθη της λίμνης ένα άλογο πυρρό ξεδιψάει. Αλαφιάζεται. Τρέχει. Τρέχουν μαζί του και τ’ άλλα λευκά, φαιά, πυρρά, σίβα, μαύρα, εκατόν πενήνταάλογα κάτω από ένα καπώ, στο δρόμο Ιωαννίνων-Κοζάνης.